Fiets- en wandelexpeditie Noordkaap op Terschelling
- Home
- Fiets- en wandelexpeditie Noordkaap op Terschelling
Route naar de Noordkaap (en nog een beetje verder)..
Een van onze gasten deelt graag een hele bijzondere fiets- en wandelroute expeditie route met u. Ontdek de prachtige natuur, bewonder de bezienswaardigheden van Terschelling en geniet vooral van al het moois op deze route! Lees hieronder snel verder.
Op pad naar de Noordkaap, vertrekpunt Residence Terschelling (nr. 1 op de kaart)
De dag begint met een lekker ontbijt. In de Residence is een broodjesservice mogelijk voor gasten. Daarna ga ik op pad. Ik heb een kaart gekregen waarop goed te zien is dat het een flinke tocht gaat worden.
10 minuten later zit ik te puffen op mijn fiets. Het waait nog harder dan gisteren en ik moet flink stampen om vooruit te komen. Via diverse dorpjes (Landerum, Formerum, Lies en Hoorn) rijd ik oostwaarts en dan kom ik in de duinen. Heel af en toe heb ik wat beschutting maar meestal heb ik de wind weer vol van voren. Ik zie een bordje "Kaap Hoorn" en besluit daar even een kijkje te gaan nemen (nr. 2 van de kaart). Binnen een paar uur van Kaap Hoorn naar de Noordkaap, dat kunnen niet veel mensen me na vertellen. Ik maak een korte stop bij het monument van Sil de Strandjutter en vervolg mijn tocht (nr. 3 op de kaart).
Ik fiets verder en zie oude bunkers uit WO-2. Iets verder wordt het fietspad vanwege het zand te lastig om te fietsen en stap ik af. Ik gok erop dat het verderop iets beter wordt en loop met de fiets aan de hand verder. Na ongeveer 1 km, besluit ik mijn fiets toch maar tegen een paal te stallen en vanaf hier alles te gaan lopen. (nr. 4 op de kaart) Ik ben al anderhalf uur onderweg. Ik loop langs de Boschplaat, een kweldergebied waar heel veel vogels hun broedgebied hebben. Het broedseizoen is begonnen dus dat gebied is nu niet toegankelijk. Even verderop staat een vogelwachtershuisje (nr. 5 op de kaart). Ik klim op het duin en geniet op een bankje bij dit huisje van het magnifieke uitzicht.
Heel in de verte zie ik de vuurtoren van Ameland maar ik meen ook de Noordkaap te zien. Gesterkt doordat ik mijn bestemming nu kan zien, ga ik weer op pad. Er zijn nauwelijks andere mensen. Ik zie 2 mensen op mountainbikes en nog een ander stel die een paar honderd meter voor me uit lopen. Verder ben ik alleen met de wind, de Boschplaat en de vele vogels.
Bestemming bereikt: de Noordkaap
Na ca. anderhalf uur lopen, kom ik eindelijk bij mijn doel: de Noordkaap! (nr. 6 op de kaart). Het is een metalen constructie die als scheepsbaken dient. Hij ziet er anders uit dan ik me op basis van foto's had voorgesteld. Blijkbaar is er iets verwijderd. Het maakt me niet uit. Ik heb het gehaald! Ik maak foto's en stuur het nieuws de wereld in.
Ik ben benieuwd naar de blikken van de lezers als ze zien dat dit een andere Noordkaap is dan ze hadden verwacht. Wat ga ik nu doen? In de verte zie ik bij de kop van het eiland nog een hut staan en ik besluit daar heen te lopen.
De vogelwachters van Terschelling
De wind lijkt hier nog straffer dan een stuk terug. Ik zwoeg verder met mijn verstand op nul. Het laatste stuk, op de kop van het eiland, sjok ik over het strand. Tegelijk met de 2 fietsers arriveer ik bij het huisje (nr. 7 op de kaart). Het is het onderkomen van de vogelwachters van Terschelling.
Iedere week arriveren 2 nieuwe vrijwilligers die hier de hele week bivakkeren. Ze houden alles een beetje in de gaten. Hun taak is vooral om namens Staatsbosbeheer ongewenste bezoekers uit het kwetsbare broedgebied te weren. Het blijken erg aardige lui die ook graag vertellen over wat ze doen en blij zijn met bezoekers. Ze bieden me een kop koffie aan. Dit zijn echte natuurliefhebbers! Ze slapen in het huisje en leven een week ver af van alles. Een wc is er niet maar daar is iets op bedacht....
Ze zitten nu voor de tweede keer in dit gebied en doen dat op geheel vrijwillige basis. Ze zijn in het dagelijks leven zelf werkzaam als boswachter in het oosten van het land. Ik vraag me af of ik het hier een week zou vol kunnen houden maar 1 dag en 1 nacht lijkt me geweldig. Midden in de natuur. De hele dag allerlei bijzondere vogels om je heen. Een dag voor onze komst, streek er bijv. een visarend neer op een paal vlakbij de hut! Na de heerlijke koffie neem ik afscheid en begin aan mijn terugreis. Ik laat mijn Tony Chocolonely reep voor hen achter. Ze moeten immers nog een paar dagen tot de wisseling van de wacht.
Terug naar base camp
Als ik terug loop, merk ik dat ik het beste gegeven heb deze dag. Ik ben best wel moe en mijn voeten beginnen pijn te doen. Toch geniet ik met volle teugen van deze expeditie. Het afzien hoort erbij. Ik heb de wind nu gelukkig in de rug. Bij het eerste vogelwachtershuisje ga ik nog een keer op het bankje zitten en kijk over de kwelder. Een meeuw houdt me gezelschap. Is het Kobus wellicht, de bekende Terschellinger meeuw?
De laatste meters richting mijn fiets strompel ik alsof ik de Vierdaagse van Nijmegen achter de rug heb. Ik ben oprecht blij als ik eindelijk mijn fiets weer zie. Ik stap op en peddel rustig met de wind mee terug richting Midsland, mijn base camp. Nu pas zie ik hoe mooi en uitgestrekt dit duingebied is. Ik geniet van de jagende kiekendief net voor me en beland na een uur fietsen weer bij het strandhotel waar ik gisteren ook zo heerlijk at. Er zit een prachtige keuken in mijn appartement maar vandaag gun ik mezelf een lekkere maaltijd in een restaurant (nr. 8 op de kaart).
Bijkomen in de sauna
Na de maaltijd fiets ik het laatste stuk door de duinen terug naar mijn appartement bij Residence Terschelling. Ik had gelezen dat er ook een zwembad en sauna zouden zijn. 10 minuten na aankomst zit ik heerlijk bij te komen in de wellness faciliteiten en laat ik de dag nog eens aan me voorbij trekken. Ik slaap die nacht als een roos.
Expeditie Noordkaap is voorbij
De volgende ochtend zit het er helaas weer op. Ik neem afscheid van Ingrid, de parkmanager, en fiets op mijn gemak richting West-Terschelling. Mijn boot vertrekt om kwart voor 10 maar ik wil nog 1 foto maken die de serie compleet maakt. Tijdens het wandelen naar de Noordkaap heb ik bedacht om af te sluiten met de Brandaris. Mochten mensen nog niet door hebben dat ik op Terschelling ben, dan is dit hun laatste kans. De Brandaris is niet te missen. Ik zoek naar een leuke compositie en haast me daarna om de ferry te halen. Deze keer heb ik de snelle boot. In een vergrote uitvoering van een James Bond speedboat, zoeven we terug naar Harlingen. Met enige weemoed neem ik afscheid van dit mooie eiland en post ik mijn laatste foto van de Brandaris.
Deze expeditie Noordkaap zit er op. Ik blijf vakantaseren over die andere Noordkaap maar deze ervaring pakt niemand mij meer af. ik kom zeker nog een keer terug naar dit prachtige eiland.